Sydney na de bosbranden
Na een reis van 26 uur landde het vliegtuig woensdagavond 22 januari 2020 op de internationale luchthaven van Sydney in Zuid-Oost-Australië. Bij het afhandelen van de bagage bleek al snel dat een van onze valiezen in Hong Kong was achtergebleven, dus eerst nog wat papierenwerk en de belofte van de lokale ambtenaar dat onze valies binnen de 24 uur zou geleverd worden aan de receptie van ons hotel, midden in het centrum van de stad.
Na een deugddoende nachtrust kwam al snel de zon ons raam binnen gluren. Goed nieuws, want dat betekende alvast dat er geen rook meer hing boven de stad. We gingen snel op stap, want de Australische Frank Deboosere voorspelde maar liefst een middagtemperatuur van 44°C. In Sydney bleek de rook van de zware bosbranden te zijn opgelost konden de bewoners eindelijk weer zonder mondmaskertjes rondlopen in hun mooie, aangename stad.
Voor we de exportmanager van de familie De Bortoli ontmoetten, wandelden we doorheen het Centrum naar de bekende Harbour Bridge en het mooiste operagebouw ter wereld het Sydney Opera House, waar we ’s avonds een unieke voorstelling beleefden van La Bohème van G. Puccini.
We hadden met Sean afgesproken om samen te lunchen in de hippe wijk The Rocks, in Restaurant Ribs & Burgers. Wijnhuis De Bortoli is ontstaan in 1928, bijna 100 jaar geleden, toen de familie De Bortoli besloot om Italië achter zich te laten en haar geluk in Australië te beproeven. Vandaag is het één van de grootste Australische wijnhuizen die nog in familiebezit zijn. Dat hebben ze grotendeels te danken aan hun zoon Deen, die in 2003 overleed.
We hadden met Sean afgesproken om samen te lunchen in de hippe wijk The Rocks, in Restaurant Ribs & Burgers. Wijnhuis De Bortoli is ontstaan in 1928, bijna 100 jaar geleden, toen de familie De Bortoli besloot om Italië achter zich te laten en haar geluk in Australië te beproeven. Vandaag is het één van de grootste Australische wijnhuizen die nog in familiebezit zijn. Dat hebben ze grotendeels te danken aan hun zoon Deen, die in 2003 overleed.
Vandaag heeft de familie De Bortoli wijngaarden in Riverina, Yarra Valley, King Valley en Hunter Valley. Deze Hunter Valley zullen we de dag nadien bezoeken.
De Bortoli produceert een breed gamma van kwaliteitswijnen. We proefden enkele blends, gevolgd door een hele mooie Chardonnay en een heerlijke Shiraz, beiden onder de naam Deen. Chardonnay en Shiraz zijn steeds meer de iconen van de Australische druivenrassen.
PROMOTIE
Deze twee wijnen kan u tijdelijk bestellen
met een promotie van 5+1 gratis!
De Bartoli Deen Chardonnay (5+1)
De Bartoli Deen Shiraz (5+1)
De Bortoli produceert een breed gamma van kwaliteitswijnen. We proefden enkele blends, gevolgd door een hele mooie Chardonnay en een heerlijke Shiraz, beiden onder de naam Deen. Chardonnay en Shiraz zijn steeds meer de iconen van de Australische druivenrassen.
PROMOTIE
Deze twee wijnen kan u tijdelijk bestellen
met een promotie van 5+1 gratis!
De Bartoli Deen Chardonnay (5+1)
De Bartoli Deen Shiraz (5+1)
We verlieten blijgezind het restaurant en genoten van onze schitterende stadswandeling. En aan de receptie van ons hotel stond inderdaad de verloren valies op ons te wachten. Oef. Even verfrissen en dan weer op stap, doel The Opera House.
Na een onvergetelijke avond en korte nacht, waren we vrijdagochtend reeds vroeg op pad, doel Hunter Valley, de wijnregio die op slechts 2 uur rijden van Sydney. We hadden bezoeken gepland aan drie verschillende familiale wijndomeinen (Irongate, Mount View en Savannah), we werden overal goed ontvangen, maar geen enkele van de drie domeinen voldeed aan onze verwachtingen en aan de toch wel hoge kwaliteitseisen, die wij voor onze klanten stellen. Jammer, maar ook dat gebeurt wel eens. Wat we wel overal te horen kregen, is dat ze de gevolgen van de opwarming van de aarde steeds meer beginnen vast te stellen… zo is de Cabernet Sauvignon druif bijna helemaal uit deze regio verdwenen wegens te warm. In de plaats daarvan plant men nu overal Shiraz wijngaarden… die kunnen blijkbaar beter tegen de warmte en de droogte.
Na een onvergetelijke avond en korte nacht, waren we vrijdagochtend reeds vroeg op pad, doel Hunter Valley, de wijnregio die op slechts 2 uur rijden van Sydney. We hadden bezoeken gepland aan drie verschillende familiale wijndomeinen (Irongate, Mount View en Savannah), we werden overal goed ontvangen, maar geen enkele van de drie domeinen voldeed aan onze verwachtingen en aan de toch wel hoge kwaliteitseisen, die wij voor onze klanten stellen. Jammer, maar ook dat gebeurt wel eens. Wat we wel overal te horen kregen, is dat ze de gevolgen van de opwarming van de aarde steeds meer beginnen vast te stellen… zo is de Cabernet Sauvignon druif bijna helemaal uit deze regio verdwenen wegens te warm. In de plaats daarvan plant men nu overal Shiraz wijngaarden… die kunnen blijkbaar beter tegen de warmte en de droogte.
Op onze weg terug naar Sydney stopten we nog even om de wijngaard van De Bortoli te bezoeken. Deze lag er schitterend bij met fijne Shiraz druifjes, die bijna rijp waren om geplukt te worden. En heel de dag geen enkele brandgeur of rookpluim vast te stellen. Hadden onze Europese media dan toch wat overdreven?
Zaterdagmorgen 7uur. Vandaag geen bezoek aan wijndomeinen. Onze gids Jelle (een Vlaming die 10 jaar terug emigreerde naar Australië en daar een bedrijfje heeft opgericht) zal ons vandaag, samen met nog drie jonge Duitse toeristen, meenemen naar The Blue Mountains. Dit is een prachtig gebergte op anderhalf uur rijden ten westen van Sydney en volgens verschillende nieuwsberichten op TV en in de kranten zwaar aangetast door de verschrikkelijke bosbranden.
Jelle nam ons eerst mee naar een opvangcentrum voor inheemse dieren, waar we tal van Koala’s, Wallaby’s en kangoeroes vonden, die nipt waren ontsnapt aan de vlammen. Talrijke vrijwilligers deden daar fantastisch werk om deze dieren te redden en indien mogelijk binnen afzienbare tijd weer terug in hun natuurlijke habitat los te laten.
Zaterdagmorgen 7uur. Vandaag geen bezoek aan wijndomeinen. Onze gids Jelle (een Vlaming die 10 jaar terug emigreerde naar Australië en daar een bedrijfje heeft opgericht) zal ons vandaag, samen met nog drie jonge Duitse toeristen, meenemen naar The Blue Mountains. Dit is een prachtig gebergte op anderhalf uur rijden ten westen van Sydney en volgens verschillende nieuwsberichten op TV en in de kranten zwaar aangetast door de verschrikkelijke bosbranden.
Jelle nam ons eerst mee naar een opvangcentrum voor inheemse dieren, waar we tal van Koala’s, Wallaby’s en kangoeroes vonden, die nipt waren ontsnapt aan de vlammen. Talrijke vrijwilligers deden daar fantastisch werk om deze dieren te redden en indien mogelijk binnen afzienbare tijd weer terug in hun natuurlijke habitat los te laten.
Een hele voormiddag trokken we met onze gids doorheen een aantal valleien, we wandelden langsheen mooie watervallen, door schitterend groene bossen tot bij de beroemde ‘Three Sisters’. We lunchten samen in een lokaal restaurant tussen de lokale bevolking, ver weg van andere toeristen. Zalig.
Na de middag kwam echter de verschrikkelijke ontnuchtering: twee valleien verder kwamen we de eerste sporen van verbrande bomen tegen. Voor we het beseften reden wij kilometers en kilometers door zwarte bossen met nog enkel zwartgeblakerde boomstammen; daaronder niets, alleen zwart verbrande resten van wat ooit groen kreupelhout en struikgewas geweest was. We stapten enkele honderden meters dwars doorheen deze angstaanjagende omgeving. Geen geluid van vogels, niets. Alleen maar de angstaanjagende brandgeur en zwarte bomen.
Na de middag kwam echter de verschrikkelijke ontnuchtering: twee valleien verder kwamen we de eerste sporen van verbrande bomen tegen. Voor we het beseften reden wij kilometers en kilometers door zwarte bossen met nog enkel zwartgeblakerde boomstammen; daaronder niets, alleen zwart verbrande resten van wat ooit groen kreupelhout en struikgewas geweest was. We stapten enkele honderden meters dwars doorheen deze angstaanjagende omgeving. Geen geluid van vogels, niets. Alleen maar de angstaanjagende brandgeur en zwarte bomen.
En toch, reeds twee weken nadat de verwoestende brand hier alles had vernietigd, vonden wij reeds de eerste sporen van nieuw leven: hier en daar zag je enkele kleine blaadjes op bomen verschijnen en zag je al een beetje groen op sommige grassen.
En dat vertelde ook onze gids Jelle: de natuur (bomen en planten) overleeft dit wel, maar de dieren, die zijn jammer genoeg verbrand of gevlucht en volledig verdwenen.
Met een dubbel gevoel reden we terug naar de grootstad, waar we ons stilaan klaarmaakten om de volgende dag (zondag) het vliegtuig te nemen naar Auckland, grootste stad van Nieuw-Zeeland.
In ons volgend verhaal lees je alles over onze ervaringen in dat schitterende eiland bij onze tegenvoeters. Tot dan.
En dat vertelde ook onze gids Jelle: de natuur (bomen en planten) overleeft dit wel, maar de dieren, die zijn jammer genoeg verbrand of gevlucht en volledig verdwenen.
Met een dubbel gevoel reden we terug naar de grootstad, waar we ons stilaan klaarmaakten om de volgende dag (zondag) het vliegtuig te nemen naar Auckland, grootste stad van Nieuw-Zeeland.
In ons volgend verhaal lees je alles over onze ervaringen in dat schitterende eiland bij onze tegenvoeters. Tot dan.
Altavina
